Akcja burzenia cerkwi prawosławnych na Chełmszczyźnie i Południowym Podlasiu


Idź do spisu treści

Menu główne:


Memoriał prawosławnych pow. tomaszowskiego i zamojskiego do władz państwowych

Świadectwa epoki > Dokumenty > Reakcje wiernych

My, obywatele wyznania prawosławnego, zamieszkali na terenie powiatów tomaszowskiego i zamojskiego w woj. lubelskim składamy na ręce Wysokiego Rządu i Izb Ustawodawczych Sejmu i Senatu Najjaśniejszej Rzeczypospolitej Polskiej następujący memoriał.

Starosta powiatu tomaszowskiego p. Kazimierz Wielanowski zorganizował oddział niszczycieli i burzycieli świątyń prawosławnych i domów parafialnych, jako też zainspirował napady na duchowieństwo i ludność wyznania prawosławnego. Do akcji burzenia świątyń prawosławnych oraz dokonywania napadów na duchowieństwo i ludność prawosławną użył starosta Wielanowski podwładnej mu policji państwowej.

Niektórzy z komendantów PP, a zarówno i posterunkowi zbyt srogo i brutalnie wykonują zlecenia (zarządzenia) starosty Wielanowskiego przy burzeniu świątyń, biją i katują modlącą się ludność prawosławną, znęcają się i pastwią nad duchowieństwem, dowodem czego może posłużyć fakt aresztowania przez komendanta PP w Tyszowcach w dniu 24 czerwca 1938 r. księdza Romana Chomienki i Grzegorza Rogalskiego, zam. we wsi Żerniki. […]

O brutalności komendanta PP i wójta gminy w Tyszowcach przytaczamy jeszcze fakt zdemolowania przydrożnego krzyża kamiennego i wrzucenia części pod szluzę. Sztachety zaś od ogrodzenia krzyża znalezione zostały na podwórku gminy. […]

Należy zaznaczyć, że sam ten p. Wielanowski za dwuletni okres urzędowania w pow. tomaszowskim nie tylko nie zdołał złagodzić antagonizmu ludności katolickiej do prawosławnej, lecz rzucił kość nienawiści między ludność obydwu wyznań i swym niepohamowanym pędem do zamykania i bezmyślnego burzenia świątyń wywołał zamęt i chaos w pow. tomaszowskim […]. O rozmiarach burzenia świątyń prawosławnych pod kierownictwem Starosty Wielanowskiego w powiecie tomaszowskim świadczy ilość zrujnowanych cerkwi i domów modlitwy, a mianowicie:
1. We wsi Tarnowatce opieczętowano dom modlitwy 2 V 1938 r. Ks. Demczukowi wybito okna i na polecenie starosty Wielanowskiego wydalono z Tarnowatki, ksiądz ukarany dwumiesięcznym więzieniem.
2. We wsi Pańkowie rozebrano cerkiew z polecenia starosty Wielanowskiego, którą to rozbiórką kierował wójt gminy i komendant PP w Tarnowatce. Rozbiórki dokonano 22 VI 1938 r.
3. We wsi Korhynie opieczętowano cerkiew 24 IV 1938 r.; z polecenia starosty ma być rozebrana.
4. We wsi Nieledów rozebrano cerkiew 27 VI 1938 r.
5. We wsi Hopki 27 VI 1938 r.
6. We wsi Moratyn 27 VI 1938, aresztowano 20 kobiet i 4 mężczyzn, pobito ich dotkliwie i poraniono, wobec czego zaszła potrzeba umieszczenia ich w szpitalu.
7. We wsi Zimno rozebrano cerkiew 27 VI 1938 r.
8. We wsi Steniatyn opieczętowano cerkiew 20 IV 1938 r.
9. We wsi Jurów kaplicę spalono 25 IV 1938 r., a cerkiew tejże wsi rozebrano 23 VI 1938 r.
10. We wsi Chodywańce opieczętowano kaplicę 20 IV 1938 r.- ks. Hieromnich Mirosław Szeliński skazany na 3 miesiące aresztu i wydalony ze wsi.
11. We wsi Nedeżów rozebrano cerkiew 27 VI 1938 r.
12. We wsi Podlodów 27 VI 1938 r.
13. We wsi Pieniany 27 VI 1938 r.
14. We wsi Ratyczów 27 VI 1938 r.
15. We wsi Żarniki spalono cerkiew 30 IV 1938 r., ks. Romana Chomenko aresztowano i oddano pod sąd za odprawianie nabożeństwa.
16. We wsi Posadów rozebrano cerkiew w 1937 r., a z materiału pobudowano szkołę. W tejże wsi 28 VI 1938 r. starosta Wielanowski zarządził rozbiórkę kaplicy-trupiarni na miejscowym cmentarzu.
17. We wsi Lachowce rozebrano cerkiew 28 VI 1938 r.
18. We wsi Ratków 28 VI 1938 r.
19. We wsi Dutrów 25 VI 1938 r.
20. We wsi Kmiczyn 25 VI 1938 r.
21. We wsi Łykoszyn 25 VI 1938 r.
22. We wsi Stara Wieś 25 VI 1938 r.
23. We wsi Nowosiółki opieczętowano cerkiew 20 IV 1938 r. Zarządzeniem starosty podlega ona rozebraniu. Dom parafialny spalono 18 VI 38 r. Do proboszcza tej wsi ks. Kresowicza oddano 4 strzały podczas ratowania się ucieczką z płonącego domu. Nakazem starosty wydalono go z Nowosiółek i ukarano miesięcznym aresztem.
24. We wsi Witków opieczętowano cerkiew 20 IV 1938 r. Ks. Konstantego Jakimczuka skazano na 4 miesiące aresztu z zastosowaniem aresztu domowego. Cerkiew również ma być rozebrana.
25. We wsi Żabcze opieczętowano cerkiew 20 IV 1938 r., zaś 29 kwietnia podpalono po oblaniu benzyną, jednak została ona uratowana przez parafian. Zarządzeniem starosty ma być rozebrana.
26. We wsi Radostów cerkiew rozebrano 25 VI 1938 r.
27. W os. Tyszowce na przedmieściu Dubiny rozebrano cerkiew 17 VI 1938 r. i znieważono obrazy.
28. W os. Tyszowce na przedmieściu Zamłynie rozebrano cerkiew 17 VI 1938 r. Obrazy święte w haniebny sposób sprofanowano.
29. We wsi Mikulin rozebrano cerkiew 23 VI 1938 r.
30. We wsi Klątwy 24 VI 1938 r.
31. We wsi Wakijów starosta Wielanowski w dn. 27 VI1938 r. zarządził rozebranie cerkwi. Ks. Ignacego Kosmija ukarano dwumiesięcznym aresztem i nakazano natychmiast opuścić Wakijów.
32. We wsi Perespa ks. Bober ukarany grzywną 100 zł. 2 V 38 r. zabroniono mu odprawiać nabożeństwa.
33. We wsi Komarów starosta zabronił ks. Denisiukowi odprawiać nabożeństwa w domu modlitwy, który został zbudowany na skutek zezwolenia tegoż starosty, przy czym zezwolenie na budowę znajduje się w posiadaniu miejscowej ludności prawosławnej. Ks. Denisiukowi starosta polecił natychmiast opuścić Komarów.
34. We wsi Szewnia dom modlitwy opieczętowano, ks. Jakuba Łysiuka ukarano grzywną w wysokości 1200 zł przez starostę zamojskiego, p. Sochańskiego.
35. W m. Zamościu zabroniono odprawiać nabożeństwa w kaplicy cmentarnej.
36. We wsi Rzeplin ks. Jan Źukowski za pełnienie obowiązków duszpasterskich został ukarany dwumiesięcznym aresztem.
37. We wsi Szarowola w dn. 2 VII 1938 r. zjawiła się policja i 100 robotników wyznania katolickiego i rozebrali cerkiew prawosławną, która przed wojną i po wojnie była otwarta i nabożeństwa były odprawiane. Św. Sakramenty i utensylia cerkiewne znajdują się pod gruzami rozebranej cerkwi.

Wobec podanych wyżej faktów prześladowania i gnębienia cerkwi i ludności prawosławnej prosimy o wysłanie komisji śledczej i sejmowej na miejsce zajść i wypadków w pow. tomaszowskim oraz o pociągnięcie starosty Wielanowskiego do odpowiedzialności sądowo-karnej za rujnowanie i niszczenie świątyń prawosławnych, za wywołanie swym postępowaniem urzędowym zamętu i chaosu na szkodę Państwa i społeczeństwa, za profanowanie uczuć religijnych ludności prawosławnej […].


Źródło: Archiwum Warszawskiej Metropolii Prawosławnej, R VI - 2D/1962 (za: M. Siwicki, Dzieje konfliktów polsko-ukraińskich, t. I, Warszawa 1992, s. 124-127).

Strona główna | Fakty historyczne | Świadectwa epoki | Fotografie archiwalne | Historiografia | Pamięć historyczna | O nas | Mapa witryny


Wróć do spisu treści | Wróć do menu głównego