Akcja burzenia cerkwi prawosławnych na Chełmszczyźnie i Południowym Podlasiu


Idź do spisu treści

Menu główne:


Dalsze wytyczne do akcji rewindykacyjno-polonizacyjnej

Świadectwa epoki > Dokumenty > Plany działań państwa

Kierownik Akcji Koordynacyjnej
L.15/Tjn.K.K.

Zamość, dn. 24 stycznia 1939 r.

Według rozdzielnika

Podaję dalsze wytyczne do akcji rewindykacyjno-polonizacyjnej.

I. Zasadą akcji polonizacyjno-rewindykacyjnej winno być przede wszystkim dokładne poznanie przeciwnika, jego metod, środków i prowodyrów. […]

II. a) Jak największą uwagę należy zwrócić na ruskich działaczy lokalnych i przyjezdnych. Zbierać materiały co do ich przeciwpolskiej działalności, pochodzenia, stosunku do Państwa i t.p., a mając dowody ich występnej działalności, oddawać je w ręce władz czy to sądowych, czy też administracyjnych. Przyjezdnych działaczy (agitatorów) bezwzględnie oddawać w ręce policji.
b/ Należy nie dopuszczać do rozpowszechniania ruskiej literatury propagandowej (ulotki, gazety, książki, pisma i tp.)
c/ Dążyć do spowodowania zwalniania Rusinów z posad państwowych, gdyż na tym terenie wszystkie posady państwowe muszą być obsadzone tylko przez Polaków. O każdym wypadku stwierdzenia Rusina na posadzie państwowej mnie komunikować.

III/ a/ Zwracać uwagę na działalność ruskich organizacyj społecznych, gospodarczych i tp., jako ośrodków uświadamiania narodowego. Wszelkimi możliwymi sposobami nie dopuszczać do różnych imprez ruskich, a organizować polskie. […]
c/ Dążyć do popierania polskich placówek gospodarczych i inicjować otwarcie ich, a przeprowadzać bojkot niepolskich. Przy organizacji spółdzielni na terenie mieszanym, zarząd i obsługa spółdzielni musi być bezwzględnie polska.

IV/ a/ Na duchowieństwo prawosławne i jego działalność musi być nadal zwrócona baczna uwaga. Popi muszą być absolutnie lojalnymi wobec państwa. Zbierać skrupulatnie wszelkie wiadomości o nielojalnym ich stosunku do Polski i podawać starostom do wykorzystania. Wypadki te podawać również mnie.
b/ Zwalczać wszelkimi sposobami akcję unijną, gdyż unia jest bezpośrednim czynnikiem ukrainizacyjnym.
Dla wytworzenia w społeczeństwie negatywnego stosunku do unii, należy bezwzględnie zaniechać używania w akcji rewindykacyjnej argumentów czerpanych z historii unii i jej prześladowań, pamiętając o tym, że unici wywodzili się nie z rzym.-kat., lecz z prawosławnych.
c/ Wychodząc z założenia łączności pojęć polskości i katolicyzmu, należy inicjować i czynnie popierać wszelkie poczynania społeczeństwa i duchowieństwa w kierunku rozszerzania stanu organizacyjnego placówek rzym.-kat. jak: budowy kościołów, kaplic, krzyżów przydrożnych i t.p.
Pobudzić również należy - bierny w większości kler katolicki - do czynnej akcji rwindykacyjno-polonizacyjnej i większej ruchliwości i akcji misyjnej w terenie.

V/ a/ Stać twardo na stanowisku, że w Polsce tylko Polacy są gospodarzami, pełnoprawnymi obywatelami i tylko oni mają coś w Polsce do powiedzenia. Wszyscy inni są tylko tolerowani. Wytworzyć wśród mas polskich kompleks wyższości w stosunku do ludności niepolskiej. Mowa polska winna być wyrazem wyższości tak kulturalnej jak i obywatelskiej. Polak musi się zwracać do ludności niepolskiej tylko po polsku. A już w żadnym wypadku funkcjonariusz państwowy czy też samorządowy nie może używać innego języka jak polski.
b/ Organizować akcję oświatowo-propagandową o wielkości i potędze Polski i doprowadzić do tego, aby u ludności nie polskiej wzbudzić chęć zostania Polakiem i katolikiem. […]

VII/ […]
b/ Zasadą winno być, iż ziemia może przechodzić tylko w ręce polskie. […]

Kierownik Akcji
Turkowski
pułkownik

Źródło: CAW, 3 DPL, I.313.3.2.

Strona główna | Fakty historyczne | Świadectwa epoki | Fotografie archiwalne | Historiografia | Pamięć historyczna | O nas | Mapa witryny


Podmenu


Wróć do spisu treści | Wróć do menu głównego